“Bir Sofra Meselesi”;

Birlikte baktığında kendini görebilme sofrasıdır.

Bazen senin kurduğun, bazen hazırına konduğun

bir sofra bu;

Etrafında bazen tanıdığın, bazen tanır gibi olduğun

insanlar.

Havada asılı ortak bir mesele;

“Hayat bana istediğimi neden versin?” mesela.

​

Aslında mesele bildiğin yerden;

Ama bu sefer sofrada,

Doğru ve yanlış olan her şey dışarıda,

Kaçtığın, tutunduğun, zannettiğin her şey masanın

üzerinde.

Masada senin meseleyle nasıl ilişkilendiğin,

Hayattaki varoluşunun o meseleyle nasıl bir

etkileşim içinde olduğu var.

Bir zihin dramaturguyla* kendi yargılarını kırdığın,

Sofranın meselesi üzerinden kendine baktığın,

Kendini gördükçe masadakilerin de kendisini

keşfetmesine hizmet ettiğin,

Bir deneyim var.

Bir çoklu etkileşimler bütünü yani.

​

Herkes kendi meselesiyle oturacak aynı masaya,

Ve sofranın meselesiyle kendini dönüştürerek

kalkacak yine aynı masadan.